Działalność nierejestrowana, zwana również nieewidencjonowaną działalnością gospodarczą, to szczególna forma prowadzenia drobnej działalności zarobkowej, która została wprowadzona w Polsce z myślą o osobach fizycznych planujących działalność na niewielką skalę. Ta forma działalności gospodarczej nie wymaga zgłoszenia do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), co stanowi jej największą zaletę. Oznacza to, że można prowadzić drobną działalność gospodarczą, generując dochody bez konieczności wchodzenia w skomplikowane procedury administracyjne, pod warunkiem spełnienia określonych warunków.
Zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, podstawowym warunkiem prowadzenia działalności nierejestrowanej jest osiąganie miesięcznych przychodów nieprzekraczających 75% minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku. Od lipca 2024 roku limit ten wynosi dokładnie 3225 zł brutto miesięcznie. Warto jednak pamiętać, że limit ten dotyczy przychodów należnych, czyli uwzględnia wszystkie kwoty, które dana osoba zarobiła, niezależnie od tego, czy zostały już przez klientów faktycznie zapłacone, czy też jeszcze nie.
Dodatkowym warunkiem dla osób pragnących prowadzić działalność nierejestrowaną jest brak zarejestrowanej działalności gospodarczej w CEIDG w ciągu ostatnich 60 miesięcy (5 lat). Innymi słowy, osoba decydująca się na tę formę działalności powinna przez ostatnie 5 lat nie prowadzić formalnie żadnej działalności gospodarczej wpisanej do rejestru przedsiębiorców. Dzięki tym regulacjom działalność nierejestrowana jest szczególnie atrakcyjna dla osób rozpoczynających swoją pierwszą przygodę z własnym biznesem.
Czy działalność nierejestrowaną trzeba zgłaszać?
Jedną z największych zalet działalności nierejestrowanej jest brak obowiązku zgłaszania jej do CEIDG oraz innych urzędów, takich jak Główny Urząd Statystyczny (GUS) czy Urząd Skarbowy. To znacznie ogranicza ilość formalności, z jakimi muszą zmierzyć się osoby planujące drobną działalność gospodarczą, pozwalając jednocześnie na bardziej elastyczne zarządzanie własnym czasem i finansami. Brak obowiązku zgłoszenia powoduje również, że osoby prowadzące taką działalność nie muszą posiadać numerów identyfikacyjnych, takich jak REGON czy NIP, chociaż o ten ostatni mogą wystąpić dobrowolnie.
Mimo braku konieczności rejestracji, osoby prowadzące działalność nierejestrowaną muszą jednak spełniać pewne podstawowe obowiązki dokumentacyjne. Najważniejszym z nich jest prowadzenie uproszczonej ewidencji przychodów, która pozwala na bieżąco monitorować miesięczne zarobki oraz pilnować, by nie przekroczyć obowiązującego limitu przychodów. Ewidencja ta może być prowadzona w dowolnej formie (papierowej lub elektronicznej), lecz powinna być przejrzysta i umożliwiać łatwe obliczenie miesięcznych przychodów.
Dodatkowo, przychody uzyskane z działalności nierejestrowanej trzeba wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36, sumując je z innymi dochodami osiągniętymi w danym roku podatkowym. Choć działalność nie wymaga zgłoszenia, to wszelkie transakcje zawarte z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej powinny być na ich żądanie potwierdzane rachunkami lub fakturami bez VAT. To kolejne istotne obowiązki wynikające z prowadzenia działalności nierejestrowanej, które należy mieć na uwadze.
Limit przychodów w działalności nierejestrowanej w 2024 roku
Jak już wspomniano wcześniej, miesięczny limit przychodów z działalności nierejestrowanej wynosi w 2024 roku 3225 zł brutto (stanowi to dokładnie 75% minimalnego wynagrodzenia od lipca 2024 roku). Ten limit jest kluczowym elementem tej formy działalności, ponieważ jego przekroczenie automatycznie skutkuje obowiązkiem rejestracji działalności gospodarczej. Ważne jest zatem dokładne śledzenie swoich zarobków, szczególnie jeśli działalność zaczyna się dynamicznie rozwijać.
Do limitu przychodów wliczają się nie tylko środki faktycznie otrzymane, ale także przychody należne – czyli te, które są efektem już wykonanych usług lub sprzedanych towarów, nawet jeśli klient jeszcze za nie nie zapłacił. Warto przy tym pamiętać, że przy obliczaniu miesięcznego limitu nie uwzględnia się wartości zwróconych towarów oraz udzielonych rabatów lub bonifikat. Te elementy mogą obniżyć wartość przychodów do rozliczenia, co jest korzystne dla osób działających na granicy limitu.
W sytuacji, gdy miesięczny limit zostanie przekroczony nawet o niewielką kwotę, osoba prowadząca działalność nierejestrowaną musi w ciągu 7 dni od dnia przekroczenia limitu zarejestrować swoją działalność w CEIDG jako standardową działalność gospodarczą. Warto zauważyć, że nowo zarejestrowani przedsiębiorcy mogą korzystać z ulg składkowych, takich jak ulga na start, dzięki której przez pierwsze pół roku od rejestracji działalności nie będą musieli opłacać składek społecznych na ZUS. Jest to istotne udogodnienie, które łagodzi finansowe skutki konieczności przekształcenia działalności nierejestrowanej w formalnie zarejestrowaną działalność gospodarczą.
Ewidencja sprzedaży działalności nierejestrowanej
Prowadzenie działalności nierejestrowanej wiąże się z obowiązkiem prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży, dzięki której możliwe jest udokumentowanie wszystkich uzyskanych przychodów oraz monitorowanie, czy nie przekracza się określonego przepisami limitu miesięcznego. Forma ewidencji nie została dokładnie narzucona przez przepisy prawa – może to być zarówno tradycyjny zeszyt, arkusz kalkulacyjny Excel, jak i specjalistyczna aplikacja do prowadzenia ewidencji. Ważne jest jednak, by dokumentacja była czytelna i zawierała niezbędne informacje, takie jak data sprzedaży, kwota przychodu oraz przedmiot transakcji.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży działalności nierejestrowanej ma kluczowe znaczenie także w przypadku ewentualnej kontroli podatkowej. Urząd skarbowy może poprosić o przedstawienie zapisów ewidencyjnych, dlatego warto regularnie i rzetelnie je prowadzić. Taka dokumentacja stanowi podstawę rozliczenia rocznego, które należy złożyć za pomocą deklaracji PIT-36, gdzie wykazuje się przychody i ewentualne koszty związane z działalnością nierejestrowaną.
Dodatkowym obowiązkiem osoby prowadzącej działalność nierejestrowaną jest wystawianie dokumentów sprzedaży na żądanie klienta, nawet jeśli sam przedsiębiorca nie musi prowadzić pełnej księgowości ani rozliczać podatku VAT. Wystawiony dokument (rachunek lub faktura bez VAT) powinien zawierać podstawowe dane sprzedającego i kupującego, opis towaru lub usługi, datę sprzedaży oraz kwotę. Na fakturze warto również umieścić adnotację o zwolnieniu z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.
Zakres usług możliwych do świadczenia
Usługi możliwe do świadczenia bez rejestracji
W ramach działalności nierejestrowanej można świadczyć wiele różnorodnych usług, które nie wymagają specjalnych zezwoleń, koncesji czy wpisów do rejestru działalności regulowanej. Zwykle są to usługi drobne, o charakterze lokalnym, świadczone przez osoby posiadające określone umiejętności i doświadczenie w konkretnych dziedzinach. Do najczęściej wykonywanych usług w ramach działalności nierejestrowanej należą między innymi: sprzątanie mieszkań i domów, opieka nad dziećmi, drobne naprawy, korepetycje, usługi kosmetyczne czy graficzne, a także warsztaty i szkolenia.
Popularność tych usług wynika z faktu, że nie wiążą się one ze znacznymi kosztami początkowymi i często mogą być realizowane bez specjalistycznego sprzętu lub inwestycji. Z tego powodu są chętnie wybierane przez osoby rozpoczynające swoją pierwszą działalność gospodarczą, pragnące zweryfikować swoje pomysły biznesowe lub po prostu zarobić dodatkowe pieniądze obok stałego zatrudnienia.
Usługi wymagające rejestracji lub koncesji
Nie wszystkie rodzaje działalności można prowadzić bez formalnej rejestracji. Istnieje szereg usług i rodzajów działalności gospodarczej, które wymagają uzyskania specjalnego pozwolenia, koncesji lub wpisu do odpowiedniego rejestru. Przykładami takich działalności są sprzedaż napojów alkoholowych, działalność detektywistyczna, ochrona osób lub mienia, organizacja imprez turystycznych, pośrednictwo ubezpieczeniowe, a także prowadzenie ksiąg rachunkowych.
Warto zaznaczyć, że nawet jeśli osoba wykonująca działalność tego typu nie przekracza miesięcznego limitu przychodów przewidzianego dla działalności nierejestrowanej, nie może skorzystać z tej uproszczonej formy działalności. W takich przypadkach konieczna jest standardowa rejestracja w CEIDG oraz uzyskanie odpowiednich pozwoleń lub wpisów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa gospodarczego.
Kto może prowadzić działalność nierejestrowaną?
Działalność nierejestrowaną może prowadzić niemal każda osoba fizyczna, pod warunkiem spełnienia podstawowych kryteriów określonych w ustawie Prawo przedsiębiorców. Nie ma ograniczeń dotyczących wieku czy obywatelstwa, choć przepisy wprowadzają pewne specyficzne regulacje dla wybranych grup osób, które powinny być przestrzegane, by uniknąć ewentualnych komplikacji prawnych.
Osoby niepełnoletnie mogą podejmować działalność nierejestrowaną, lecz w ich przypadku obowiązują pewne ograniczenia wynikające z niepełnej zdolności do czynności prawnych. Działalność taka musi mieścić się w granicach tzw. zwykłego zarządu majątkiem, a dla wszelkich czynności przekraczających ten zakres wymagana jest zgoda przedstawiciela ustawowego, najczęściej rodziców lub kuratora.
Cudzoziemcy legalnie przebywający w Polsce również mogą prowadzić działalność nierejestrowaną, jednak w sytuacji przekroczenia miesięcznego limitu mają obowiązek rejestracji działalności gospodarczej zgodnie z polskim prawem. W tym momencie konieczne jest posiadanie odpowiedniego statusu pobytowego uprawniającego do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
Osoby bezrobotne także mogą korzystać z działalności nierejestrowanej, jednak wyłącznie pod warunkiem, że przychody uzyskiwane są jedynie ze sprzedaży towarów (np. rękodzieła). Wykonywanie usług na podstawie umów cywilnoprawnych takich jak umowa zlecenie lub o dzieło powoduje utratę statusu bezrobotnego. Rolnicy natomiast mogą podejmować działalność nierejestrowaną tylko poza obszarem działalności rolniczej, regulowanej oddzielnymi przepisami prawa rolniczego.
Obowiązki podatkowe i rozliczeniowe
Prowadzenie działalności nierejestrowanej wiąże się z określonymi obowiązkami podatkowymi, które są jednak znacznie uproszczone w porównaniu do tradycyjnej działalności gospodarczej. Jednym z najważniejszych udogodnień jest brak obowiązku składania miesięcznych lub kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego. Osoba prowadząca działalność nierejestrowaną musi jednak pamiętać, że po zakończeniu roku ma obowiązek wykazania osiągniętych przychodów w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36.
W deklaracji PIT-36 należy uwzględnić nie tylko przychody, ale również ewentualne koszty związane z prowadzoną działalnością, które można odliczyć od przychodu, zmniejszając tym samym wysokość podatku dochodowego do zapłacenia. Kosztami uzyskania przychodów mogą być m.in. zakup materiałów czy narzędzi niezbędnych do prowadzenia działalności, o ile są one właściwie udokumentowane. Dlatego warto zbierać wszystkie faktury i rachunki związane z ponoszonymi wydatkami.
Ważnym elementem jest również kwestia numeru NIP. Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną nie mają obowiązku posiadania tego numeru, ponieważ działalność nie jest rejestrowana w CEIDG. Jednakże na własne życzenie można wystąpić o nadanie numeru NIP poprzez formularz NIP-7, co może ułatwić formalności przy wystawianiu dokumentów sprzedaży na życzenie klientów.
Działalność nierejestrowana a ZUS
Jedną z istotnych zalet działalności nierejestrowanej jest brak obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Oznacza to znaczną oszczędność dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z prowadzeniem własnego biznesu lub prowadzą działalność na niewielką skalę. Należy jednak pamiętać, że zwolnienie z obowiązkowych składek ZUS dotyczy wyłącznie przychodów ze sprzedaży produktów lub towarów.
Sytuacja komplikuje się nieco, gdy osoba prowadząca działalność nierejestrowaną zawiera umowę zlecenie lub inną umowę cywilnoprawną. W takim przypadku obowiązek opłacania składek ZUS spoczywa na zleceniodawcy, który musi zgłosić osobę wykonującą zlecenie do odpowiednich ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych w ciągu 7 dni od zawarcia umowy. Z tego powodu warto starannie rozróżniać sprzedaż produktów od świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych, aby uniknąć nieporozumień związanych z obowiązkami składkowymi.
Osoby, które nie mają innych tytułów do ubezpieczenia (np. umowy o pracę), mogą dobrowolnie przystąpić do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, opłacając składki we własnym zakresie. Taka decyzja może być korzystna, jeśli działalność nierejestrowana staje się głównym źródłem dochodu, a osoba prowadząca tę działalność chce zadbać o zabezpieczenie emerytalne czy zdrowotne.
Działalność nierejestrowana a VAT
Działalność nierejestrowana co do zasady korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, pod warunkiem, że roczny przychód nie przekracza 200 tys. zł. Dzięki temu osoby prowadzące działalność na niewielką skalę unikają konieczności składania deklaracji VAT oraz wystawiania faktur z naliczonym podatkiem VAT. To znacząco upraszcza dokumentację i rozliczenia z klientami.
Należy jednak mieć na uwadze wyjątki od tej zasady. W przypadku świadczenia usług lub sprzedaży towarów, które zgodnie z przepisami ustawy o VAT są wyłączone ze zwolnienia (np. usługi prawnicze, doradcze czy sprzedaż niektórych produktów objętych akcyzą), konieczna jest rejestracja do VAT już od pierwszej transakcji. Osoby, które wykonują tego rodzaju działalność, nawet jeśli osiągają bardzo niewielkie przychody, nie mogą korzystać ze zwolnienia z VAT.
Warto również pamiętać o odpowiedniej dokumentacji sprzedaży. Faktury wystawiane przez osoby korzystające ze zwolnienia z VAT powinny zawierać informację o podstawie tego zwolnienia – zazwyczaj stosuje się adnotację: „Zwolnienie z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT”. Dzięki temu klienci są świadomi podstawy prawnej zwolnienia z podatku, co pozwala uniknąć ewentualnych niejasności podczas kontroli podatkowej.
Działalność nierejestrowana a umowa o pracę
Wiele osób zastanawia się, czy możliwe jest prowadzenie działalności nierejestrowanej jednocześnie ze świadczeniem pracy na podstawie umowy o pracę. Polskie przepisy nie zabraniają takiej sytuacji, wręcz przeciwnie – jest to bardzo częsta praktyka. Dzięki temu osoby zatrudnione na etacie mają możliwość dodatkowego zarobkowania bez konieczności formalnej rejestracji działalności gospodarczej, co może być szczególnie atrakcyjne dla tych, którzy dopiero chcą przetestować własny pomysł na biznes.
Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na zapisy zawarte w umowie o pracę. Jeśli umowa zawiera klauzulę zakazu konkurencji lub inne ograniczenia dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, konieczne jest zweryfikowanie, czy planowana działalność nierejestrowana nie narusza tych zapisów. W przeciwnym razie może dojść do konfliktu interesów, a nawet skutkować konsekwencjami ze strony pracodawcy, włącznie z rozwiązaniem umowy o pracę lub sankcjami prawnymi.
Dochody z działalności nierejestrowanej uzyskane równolegle z dochodami z umowy o pracę należy wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36. Oba źródła dochodów sumują się, co może mieć wpływ na wysokość podatku dochodowego, który osoba będzie zobowiązana zapłacić. Składki na ZUS nadal odprowadza wyłącznie pracodawca z tytułu umowy o pracę, a działalność nierejestrowana nie generuje dodatkowych zobowiązań składkowych.
Kasa fiskalna a działalność nierejestrowana
Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną są zasadniczo zwolnione z obowiązku posiadania kasy fiskalnej, pod warunkiem, że ich roczne przychody nie przekraczają 20 tys. zł. Jest to znaczące ułatwienie, gdyż nie wymaga dodatkowych inwestycji w urządzenia rejestrujące oraz upraszcza bieżącą obsługę sprzedaży. Warto jednak pamiętać, że w pierwszym roku prowadzenia działalności limit ten jest proporcjonalnie niższy i oblicza się go od dnia pierwszej sprzedaży dokonanej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.
Istnieją jednak rodzaje działalności, które bez względu na wysokość osiąganych przychodów zawsze wymagają stosowania kasy fiskalnej. Są to m.in. usługi fryzjerskie i kosmetyczne, sprzedaż napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych oraz usługi przewozu osób. W takich sytuacjach prowadzący działalność nierejestrowaną zobowiązany jest do zainstalowania i rejestracji kasy fiskalnej od samego początku swojej działalności. Kompletną listę tych usług można znaleźć w rozporządzeniu Ministra Finansów dotyczącym zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas fiskalnych.
W momencie, gdy osoba prowadząca działalność nierejestrowaną przekroczy roczny limit 20 tys. zł, ma dwa miesiące na zakup i instalację kasy fiskalnej. Proces ten obejmuje zgłoszenie kasy fiskalnej do urzędu skarbowego, fiskalizację urządzenia oraz regularne przeglądy techniczne. Warto pamiętać, że niewypełnienie tego obowiązku może wiązać się z konsekwencjami podatkowymi i finansowymi.
Obowiązki podatkowe i rozliczeniowe
Osoba prowadząca działalność nierejestrowaną korzysta z szeregu uproszczeń podatkowych w porównaniu z tradycyjną działalnością gospodarczą. Podstawowym ułatwieniem jest brak obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego. Dzięki temu rozliczenie podatkowe odbywa się tylko raz do roku, co znacznie upraszcza kwestie administracyjne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej na niewielką skalę.
W rocznym zeznaniu podatkowym PIT-36 należy wykazać całość przychodów z działalności nierejestrowanej, a także ewentualne koszty uzyskania przychodów, które mogą obejmować zakup niezbędnych materiałów, narzędzi, czy inne wydatki bezpośrednio związane z uzyskaniem tych przychodów. Dokładna dokumentacja kosztów oraz prowadzenie przejrzystej ewidencji pozwalają na optymalne rozliczenie podatkowe, co może skutkować niższym podatkiem do zapłaty.
Warto podkreślić, że działalność nierejestrowana, mimo uproszczeń, nie zwalnia całkowicie z obowiązków podatkowych. Konieczne jest sumienne przestrzeganie obowiązków dokumentacyjnych, aby w przypadku kontroli ze strony urzędu skarbowego bez problemu udowodnić, że działalność prowadzona jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Działalność nierejestrowana a ZUS
Jednym z istotnych atutów działalności nierejestrowanej jest brak obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Dzięki temu osoby, które rozpoczynają działalność na niewielką skalę, mogą znacznie ograniczyć koszty związane z prowadzeniem biznesu, szczególnie w jego początkowym okresie. Jest to korzystne rozwiązanie zwłaszcza dla tych, którzy nie mają jeszcze stałych dochodów lub traktują swoją działalność jako dodatkowe źródło zarobku.
Brak obowiązkowych składek ZUS nie oznacza jednak całkowitego braku ochrony ubezpieczeniowej – osoby prowadzące działalność nierejestrowaną mogą być nadal objęte ubezpieczeniem społecznym z innych tytułów, na przykład na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia. W przypadku, gdy działalność nierejestrowana polega na świadczeniu usług w ramach umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia), obowiązek zgłoszenia do ZUS spoczywa na zleceniodawcy, który odprowadza składki społeczne oraz zdrowotne. Jest to istotne, aby uniknąć ewentualnych problemów ze strony ZUS.
Jeżeli osoba prowadząca działalność nierejestrowaną nie posiada innych tytułów ubezpieczeniowych, może dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia społecznego oraz zdrowotnego, zgłaszając się do ZUS i opłacając składki samodzielnie. Jest to opcja szczególnie istotna dla osób, które nie mają innych form zabezpieczenia społecznego, a pragną zagwarantować sobie podstawowe świadczenia zdrowotne lub zabezpieczyć swoją przyszłość emerytalną.
Działalność nierejestrowana a umowa o pracę
Działalność nierejestrowana może być bez przeszkód łączona z zatrudnieniem na umowę o pracę. Jest to bardzo korzystne rozwiązanie dla osób, które chcą rozwijać swoje pasje lub uzyskiwać dodatkowy dochód bez konieczności zakładania formalnej firmy. Przepisy prawa jasno stanowią, że taka działalność nie wpływa na obowiązki pracodawcy wobec pracownika, ani nie powoduje konieczności dodatkowego opłacania składek ZUS z tego tytułu przez osobę prowadzącą działalność nierejestrowaną.
Warto jednak pamiętać, że dochody uzyskiwane z działalności nierejestrowanej są łączone z dochodami uzyskanymi z umowy o pracę, co wpływa na całkowitą podstawę opodatkowania w zeznaniu rocznym PIT-36. Oznacza to, że prowadzenie nawet niewielkiej działalności nierejestrowanej może wpłynąć na wysokość podatku dochodowego, jaki trzeba będzie zapłacić na koniec roku podatkowego.
Należy również pamiętać o ograniczeniach wynikających z umowy o pracę – często zawierają one zapisy o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej. Z tego powodu przed rozpoczęciem działalności nierejestrowanej warto upewnić się, czy dodatkowa działalność nie stoi w sprzeczności z warunkami umowy, co mogłoby prowadzić do nieporozumień lub konfliktów z pracodawcą.
Kasa fiskalna a działalność nierejestrowana
Zasadniczo osoby prowadzące działalność nierejestrowaną mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej, o ile ich roczne przychody nie przekraczają kwoty 20 tys. zł. Zwolnienie to ma istotne znaczenie praktyczne, ponieważ pozwala ograniczyć koszty początkowe prowadzenia działalności oraz redukuje ilość formalności związanych z obsługą sprzedaży. Warto jednak podkreślić, że limit ten jest proporcjonalny do czasu prowadzenia działalności w pierwszym roku jej funkcjonowania, co oznacza, że realny limit przychodów może być niższy niż pełne 20 tys. zł, szczególnie jeśli działalność rozpoczęła się w trakcie roku kalendarzowego.
Istnieją jednak określone usługi i towary, których sprzedaż zawsze wymaga stosowania kasy fiskalnej, niezależnie od osiąganych przychodów. Dotyczy to między innymi usług przewozu osób, usług fryzjerskich i kosmetycznych oraz sprzedaży alkoholu. W przypadku prowadzenia działalności z tej kategorii obowiązkowe jest zainstalowanie kasy fiskalnej i prowadzenie ewidencji sprzedaży od samego początku działania. Nieprzestrzeganie tych obowiązków może skutkować sankcjami finansowymi ze strony urzędu skarbowego.
W przypadku przekroczenia rocznego limitu 20 tys. zł z działalności nierejestrowanej, przedsiębiorca ma obowiązek w ciągu dwóch miesięcy zainstalować kasę fiskalną, zgłosić ją do odpowiedniego urzędu skarbowego i rozpocząć ewidencję sprzedaży za pomocą tego urządzenia. Proces ten obejmuje fiskalizację oraz regularne przeglądy techniczne. Nieprzestrzeganie tych obowiązków może prowadzić do kontroli podatkowej i ewentualnych kar finansowych, dlatego warto o nich pamiętać już od pierwszych miesięcy działalności.
Podsumowanie – dlaczego warto wybrać działalność nierejestrowaną?
Działalność nierejestrowana, określana często jako nieewidencjonowana działalność gospodarcza, jest atrakcyjnym rozwiązaniem przede wszystkim dla osób, które chcą przetestować swój pomysł na biznes bez konieczności ponoszenia wysokich kosztów związanych z formalnym założeniem firmy. Brak obowiązku rejestracji w CEIDG, zwolnienie z obowiązku opłacania składek na ZUS oraz uproszczona ewidencja sprzedaży czynią tę formę szczególnie przystępną dla początkujących przedsiębiorców. Jednocześnie daje ona dużą swobodę w prowadzeniu drobnych przedsięwzięć i pozwala skupić się na rozwoju pomysłu, zamiast na administracyjnych formalnościach.
Ważne jednak, aby osoba podejmująca działalność nierejestrowaną była świadoma obowiązków wynikających z tego rodzaju działalności. Do najważniejszych należą regularne prowadzenie uproszczonej ewidencji sprzedaży, monitorowanie limitu miesięcznych przychodów oraz terminowe rozliczenie osiąganych dochodów w zeznaniu podatkowym PIT-36. Znajomość przepisów podatkowych i ubezpieczeniowych pozwala uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji i w pełni korzystać z zalet prowadzenia działalności nierejestrowanej.
Podsumowując, działalność nierejestrowana jest idealnym sposobem na rozpoczęcie przygody z biznesem w bezpieczny, prosty i tani sposób. Jest szczególnie polecana tym osobom, które dopiero zaczynają przygodę z przedsiębiorczością, osobom poszukującym dodatkowego źródła dochodów oraz tym, które chcą bez ryzyka zweryfikować opłacalność własnego pomysłu na działalność gospodarczą. Ostatecznie, jeżeli działalność zacznie przynosić stabilne i wyższe przychody, zawsze można zdecydować się na przejście do formalnej działalności gospodarczej i kontynuować rozwój w ramach pełnoprawnej firmy.
